منطق فازی نوع دوم
سؤال: چه فرقی بین منطق فازی نوع اول و منطق فازی نوع دوم وجود دارد؟
پاسخ: عمده ترین تفاوت بین این دو اینست که خود منطق فازی نوع دوم، فازی است و یک بعد جدیدی به نام اثر یا سطح عدم قطعیت دارد که مشخصه این نوع سیستم فازی است. در واقع عدم قطعیت بیشتری را پوشش میدهد. این همان مقدار تابع عضویت نوع دوم در هر نقطه از دامنه دو بعدی آن است (FOU).
تابع عضویت
فازی نوع دوم یک سیستم فازی در بازه [0, 1] می باشد؛ در حالی که تابع عضویت
فازی معمولی مقداری عددی در بازه [0, 1] است. به عبارت دیگر این مجموعه ها نسبت به نوع 1 در توابع عضویتشان از یک بازه به جای یک عدد برای تعریف درجه عضویت استفاده می کنند که درجه آزادی بیشتری را برای کنترل نامعینی ها فراهم می کنند.
ساختار قانون های هر دو نوع مشابه هم هستند به جز مقدم و نتیجه قانون که نوع سیستم برمیگردد.
فازی نوع دوم وقتی مفید است
که نتوانیم تابع عضویت یک سیستم فازی را به آسانی تعیین کنیم. به همین دلیل
برای پوشش عدم قطعیت در تابع عضویت، از یک فازی دیگر استفاده می کنیم.
در سال های اخیر سیستم های کنترل فازی نوع 2 به خاطر قابلیت هایشان در کنترل نامعینی ها، بسیاری از نظر ها را به سمت خود جلب کرده است . نظریه مجموعه های فازی نوع 2 برای اولین بار در سال 1975 توسط پروفسور لطفی زاده مطرح گردید.